Sagopa Kajmer – Monotonluk Maratonu
Kolera: Benimle kal! Hevesim kursağımda takılı kaldı gözlerim telaş timsali her ölenle ağladı pervasız tenin gözümü aldı komada martı lodos mağduru melteminde ayıldı ve yalnız uyandı. Suskunluğum minnetimdi yokluğun varlığı kanattı, kendimi limana bağladım uçarı aklım halattı kenarların ve kesin seçimin bütünü eşittir hayattı bacaklarım kırıldı adın koluma kanattı Burun buruna geldim seni bulmak için her belayla düşündüm 3 yıl
» Devamını Oku