Gönlümün Edası

Seni okşayıversem
Onun gibi naz ile
Tebessüm eder misin?

O’nun gibi haz ile
Göğsüme sığınıp da
Ürperip titrer misin?

Ne kadar benziyorsun
Ömrümün belasına…

Kalan ömrümü versem
Vuslatına aşkına
Bu yorgun savaşçıyı
Lütfedip sever misin?

Eski ve derin yara
Meydan okur yıllara
Azıcık küllense de
Senin gibi bir kıza
Rastlayınca yeniden
Alevlenir harlanır…

Ne kadar benziyorsun
Ömrümün nazlısına,
Gönlümün Eda’sına
Görse kader utanır…

Arif Nihat Polat