Eşref Saati
Gece Kaanlığında acıyı
Milim milim
Süzdü beynime halim…
Mumun aydınlığından
Ziyasını almadı
Yaslara daldı gönlüm…
Dört duvar arasından
Arşa pencere açtı
Hakk’a uzanan elim…
Yegane yarim oldu
Hasretin zirvesinde
Niyazkar gecelerim…
Bir buldum, bir kaybettim
En hassas noktalarda
Cennetti sanki yerim…
Karanlığın içinde
Nice güzellik gördü
Işığa aç gözlerim…
Arif Nihat Polat