Ayrılık Sözleri

Eğer hayattan bıkıp ölüme doğru sessizce yürümek istersen yanıma gel ki sana sensizliğin ölüm olduğunu göstereyim.

Belimi büküyor böyle ayrılık. Verdiğin acılar hasret tanıdık. Görmedim kı bir gün senden yakınlık. Dönmesen de geri fark etmez artık.

Tutulmuşum bir esmerin yakıcı gözlerine neden sonra anladım bütün bunlar hep hayalmiş tas bastırdım göğsüme bir sevgili yerine.

Keşke yalnızlığım kadar yanımda olsaydın! Keşke yalnızlığımla paylaştığımı seninle paylaşsaydım! Keşke senin adın yalnızlık olsaydı ve ben hep yalnız kalsaydım.

Hep kalanlara gidenleri kattım! Bir gün yerine geçemediler. O kalanlara gidenleri kattım yine bir tane sen edemediler. Zor geldi ayrılık alışamadım.

Silinir diyorlar en acı izler, bitermiş kışlarım gelirmiş yazlar, bilmezler su gönlüm derinden sizler, unutursun diye söylemek kolay.

Fikrinden geceler yatabilmirem bu fikri basımdan atabilmirem neyleyimki sene çatabilmirem ayrılık ayrılık ayrılık.

Unutmak zor anlatmaksa imkansız çünkü sen unuttukça hatırlanan vede anlattıkça bitmeyensin. Bitanem. Seni seviyorum.

Dünya bir efsane hayat bir dram yaşam bir hüzün sevmek bir hata..

Umuda kursun sıksa da ölüm, unutma umuda kurşun işlemez gülüm.

Belki anlamadığım bi his, belki sana kızamadığımın belgesi, belki de samimiyeti yanlış zamanda yanlış insanda aramanın çaresiz anlatılışı idi.

Seni bırakıyorum bir elveda bile diyemeden, seni seviyorum, seni bile göremeden.

Ne zaman sağır bir ressam kristal bir zemin üzerine düşen gülün çıkardığı sesin resmini yaparsa işte o zaman ben senden vazgeçerim.
[include file=inc468.php]
Sensiz kaldığım ilk günden beri içimde bir umut vuslata dair. Aksamları imzaladım gözyaşlarımla.

Seni aramıyor seni sormuyorsam bu senden vazgeçtim demek değildir bir daha böyle sevecek olsam bir kalemde silerdim seni.

Sensizlik hayat denen defterin zindan karası yapraklarına hasret kırmızısıyla mülteci hüzünler yazmak gibi aşkım. Yazdığım her cümle ağlıyor.

Acıyı hissetmiyorum. Sevmeyi beceremiyorum. Çaresizlik hiç bitmeyen bir senfoni sensiz.

Hayatta 4 yanlış yaptım doğmak yasamak büyümek ve umutlara sarılmak 1 tek doğru yaptım o da seni sevmek ama unutmuşum güzelim 4 yanlış 1 doğruyu götürdü.

Gerçek gülüşler sana sana umutlar, mutluluklar sana. Sana yaz, sana bahar rengarenk çiçekler bana yalnızlık, kıs, kar ve sahte gülüşler yeter.

Nasıl ki sensizliği ben yaratmadıysam yaşayacağın bensizlikte benim eserim olmayacak üzülme üzülürsen yılların senden alacağı tek şey gençliğin olacaktır.

Bir karanlık geliyor yokluğunun ardından. Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum. Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından. Yetişir bunca keder bunca elem diyorum. Bu ne bitmez ayrılık, bu ne bitmez özlem diyorum.

Ben seni bir noktadan gecen doğrular kadar sevdim, sen beni ıkın noktadan gecen doğru kadar anladın.

Ask karşındakini bulunmaz hint kumaşı sanmakla hıyarın teki olduğunu anlaman arasındaki zamandır.

Hadi git bırak beni eski kısımda yarınlarımı alda git ömrüm boyunca yaşayacağım unutuluşları, hüzünleri ve ölümleri bırak ve git.

Rüzgar özür dilese de dal kırıldı bir kere.

Sen sözlerime aldırma, gözlerin zamansız ıslanmasın, güneşin nerden doğduğunu bilirsin ve seni nasıl sevdiğimi de bilirsin eğer bitsin diyorsan yine de sen bilirsin.

Senin yokluğun cehennemin öbür adı ne olur gitme üşüyorum.

Hayat hiçbir insan için ağlamaya değmez. Zaten değen insan ağlatmaz. yine de ağlamak istiyorsan, basını dik tut ki gözyaşların ağlatan kadar alçalmasın. Sana sevgimi söylesem sevgimden korkarsın. Ben senin için olmasam bile sen benim için hep varsın.

Bir çocuk gülüşünde, rüzgârın en çapkın öpüşünde, yağmurun her saçına düşüşünde beni hatırla.

Eğer beni bu sokakta, bu mahallede, bu şehirde bulamazsan, sevgilim bil ki ben, gözlerinin daldığı yerdeyim.

Başkalarına kendinden fazla değer verme, ya onu kaybedersin, ya da kendini mahvedersin.

Sevme beni, hatırla. Özleme beni ama unutma.

Şehrimin bensiz sokaklarını adımlarken, ben sensizliğimin sokaklarında bir şehir kuruyorum kendime.

[include file=inc.php]