İyi Geceler
Gec olmustu. Aksamlari ozel klinigimde psikolojik danismanlik yapiyordum. Henuz yasamimi kazanmak icin kendimi yavas yavas oldurdugumun farkina varmamis, psikoterapi sozcugunun gercekte yuregin sesini dinlemek oldugunu anlamamistim. Benden yardim almak uzere gelmisti. Onunla birlikte iceriye gecenin karanligi ve ruh hali de girmisti. Yuzu kaygi cizgileriyle dolu gozlerinin cevresiyse simsiyahti. Sanki buyuk bir trajedi yasamisti ve olmek istiyordu. Cunku trajik olaylardan geriye kalan anilar o andan daha olumculdur. Birseyler adamin icinde birseyleri oldurmustu ve zavalli adam kotu kaderinin farkina varacak kadar kendindeydi. Gercekler ruhunu adeta eziyordu. O gece onunla birlikte kupkuru, yalnizca dikenlerle dolu bir dunyaya cikacagimi anlamistim. Bana, beni neden gormek istedigini anlatti. Bu, 30 dakika aldi aslinda, ama sonsuza kadar surdu sanki. Kizi intihar etmisti. Hicbir yasam belirtisi gostermeyen sozlerini isitiyordum, sanki duygusal bir otenazi yasamisti. Sozleri bitmis, sessizlik icinde oturuyorduk. Yalnizca saatin tik taklari duyuluyordu. Cektigi iskencenin cozumu sanki halinin ilmikleri arasinda gizliymis gibi bos bos yerdeki haliya bakiyordu. Sanki bedeni de yercekimine teslim olmustu. Omuzlari o denli dusuktu. Bir anda bir sey oldu. Engeller yikilmis aglamaya baslamisti. Kirisikliklarla dolu yuzunden gozyaslari sel gibi akiyor, ruhunu islatiyordu. Gozyaslarindan sonra, gercekler gun yuzune cikti. Onyedi yasindaki kizi bir hafta once elinde bir zarfla yanina gelmis ve hamile oldugunu soylemis. O ise kizina hamile degil kusursuz olmasi gerektigini soylemis. Ofkeyle kizinin elindeki zarfi yirtip, parcalarini kizinin yuzune firlatmis. Sonra da aci sozler soylemis kizina. “Midemi bulandiriyorsun. Bu aile icin utanc kaynagisin. Yuzunu gormek istemiyorum. Simdi su kagitlari topla yerden ve odana git. O gece genc kiz karanlik yatak odasinin sessizliginde yapayalniz ve kendisinden nefret ederek bir karar vermis. Makas cok keskin, teni ise yumusacikmis. Kani bedeninden suzulur, solugu yavas yavas kesilirken, sessiz geceye “iyi geceler” demis. O kirilgan cocuk yavas yavas Tanri’ya kavusmus. Ertesi sabah cansiz bedenini bulmuslar. Yataginin basucunda bir gun once aldigi kartta sunlar yaziliymis “Babalar Gunun Kutlu Olsun.” Birlikte ciktik klinikten,ne yapacagimizi bilmez halde, acilar icinde. Beni yeniden arayip randevu alacagini soyledi, ama ikimizde bir daha hic karsilasamiyacagimizi cok iyi biliyorduk. Ayrilirken bana “Doktor, bu trajediden alinacak bir ders olmadigini biliyorum, ama baska anne babalarin cocuklarina daha iyi ve sevgiyle davranmalarini sagliyacagini inaniyorsaniz, hakkimda isittiklerinizi herkese anlatabilirsiniz..” Evet, iste sizlere anlattim isittiklerimi. O gece geceye “iyi geceler” diyemiyecegimi biliyordum.