Yunus Emre – Ağaç Şiiri

Giderim ben yol sıra yavlak uzanmış bir ağaç

Böyle lâtif böyle şirin gönlüm aydur birkaç sır aç

Böyl’uzamak ne manâdır çünkü bu dünya fânîdir

Bu fuzûllük nişÃ¢nıdır gel beri miskinliğe geç

Böyle lâtif beziniben böyle şirîn düzünüben

Gönül Hakk’a uzanuban dilek nedir neye muhtâç

Ağaç karır devrân döner kuş budağa birken konar

Dahi sana kuş konmamış ne güvercin ne hod turaç

Bir gün sana zevâl ere yüce kaddin ine yere

Budakların oda gire kaynaya kazan kıza saç

Er sırrıdır sırrın senin er yeridir yerin senin

Ne yerdedir yerin senin sana sorarım ey ağaç

Yunus Emre sen bir nice eksikliğin yüz bin onca

Kur’ağaca yol sorunca teferrüclen yoluna geç

Yunus Emre