Çare

Yunus’un yollara saldığı gibi,
Ferhadın dağları deldiği gibi,
Gelmeyen yolcunun geldiği gibi,
Yollar hep sanadır, çare sendedir.

Lokman’ın meçhulü bildiği gibi,
Bu sırla mezara girdiği gibi,
Yarayı güllerle sardığı gibi,
Meçhuller sendedir çare sendedir.

Musa’nın asayla yarıp denizi,
Yürür de sularda bulunmaz izi,
Bir fikir yıllardır ürpertir bizi,
Yücelik sendedir kuvvet sendedir.

Yapılıp yıkılır bir “ol” emrinden,
Koca dünya harap olur aczinden,
Ki anlayan bilir rüzgar sesinden,
Yakacak yıkacak kudret sendedir.

Tavuğu aslana saldırtan buydu,
Analık denilen bir yüce duygu,
Bize bir tek katre yürekte burgu,
Oysa ummanlann aslı sendedir.

Hallac-ı mansur’un bir avuç külü,
Hangi kuvvet ve kudretin mahsulü,
Mana bahçesinin bir güzel gülü,
Yakar ki dünyayı ferman sendedir.

Tırmanıp gemiler denizden dağa,
Çekilir kalyonlar bağa çardağa,
Asırlar önceden edilen dua
Erişir otağa ferman sendedir.

Türkiye dünyaya olur efendi,
Demiş yıllar önce bir yüce veli.
Elbet bir şey bilir konuşur dili,
Kalbe ışık tutan kelam sendedir…

Arif Nihat Polat