Dergah

Arık canı taşımak büyük işkence oldu
Tüm kapılar kapanmış çaresizim Allah’ım…
Bir çekilmez sevdadan yalnız anılar kaldı
Göklere erişmez mi beni feryadım ahım…

Ne kadar seviyordum bir tek sen biliyorsun
Karanlık gecelerde halimi görüyorsun.
Ben umut istiyorum, sen çile veriyorsun
Can sana feda olsun, bitmedi mi günahım…

Yine rüyada göster ona bile razıyım
Saçlarını okşarım, boynuna sarılırım.
Bu kadarıyla bile muradımı alırım
Belki azalır sızım, belki diner eyvahım…

Eğer sevmek suç ise en büyük suçlu benim
Yıllardır hasret ile kavruluyor bedenim.
Yarabbi sen bilirsin bir mutlu gün görmedim
Al canımı bir kabir, oluversin dergahım…

Arif Nihat Polat

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir