Kabus

Işıkları dökülmüş gemilerin denize
Yakamoz değil sanki, denizden çığlık bize…

Kırık, dökük ve silik, anlaşılmaz notalar
Çağların ötesinden kalan yıpranmış gam’lar…

Perili konakların ışıklarınca köhne
Asırlar ötesinde düşüncelerim yine…

Gökte tek bir yıldız yok, denizler netameli
“şimdi şu yakamozdan, çıkıp sezen gelmeli…”

Diye hayallenirken karanlığın içinde
Masal devleri gibi kıpırdanıyor gemi…

Sis içinde camları örümcek ağlarıyla
Kaplı bir konak gibi, kabus gibi heyula…

Arif Nihat Polat

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir