Bahar Dallarının Erguvanları Gibidir Aşk…

Bahar dallarının erguvanları gibidir aşk.Ne zaman böyle tomurcuklarla dolmuştur eli,kolu,yanı,yönü …. şaşar kalır insan.Ne zaman güneş ısıtmıştır böyle içini bu karakışın ortasında ? Ve neden gülümsediğini bilmeden gülümseyerek uyanır insan artık yeni sabaha,yeni güne,yeni aşka…

Dünkü hüzünler bugün biraz komik midirler ne ! Dünkü sorunlar ne kadar da küçükmüşler Tanrım ! Oysa daha önceki gün gözlerim birer çeşme,yüreğim nasır,hıçkırarak ağlayan ben değilmiydim ?…Yok canımmm.Sinirlerim bozuktu demek ki o gün !…

İşte güzelll bir gün daha başlıyor.Bu dünya ne kadar da güzel bu sabah böyle.Ahh ahh bir de O nun la aynı havayı soluyor olmak,yanyana olmasak ta varlığında ki izlerimi düşününce kıpır kıpır karıncalanıyor içim mutlulukla…

Daha önce de yaşamıştım bu sabahları sanki ben.Hani geçmiş aşklarımda diyeceğim amaaaaaa.Yok yok bu başka.Bu hepsinden de başka.Hem diğerleri böyle coşkulu değildi sanki!…

İşte böyle başlar her aşk.Kime aitse,nerede yaşanıyorsa ve nasıl gelişecekse hiç önemli değildir.Kelimeler farklı da olsa düşünceler,duygular hep böyle tomurcuklanır yüreklerde.Ani bir ilkbaharda,kıpır kıpır dallarda bahar erguvanlarıdır aşk.Mis kokulu,tazecik,umutlarla yüklü ve hiç solmayacak çiçekler gibidir…

Sonra bilinmez bir fırtına söker alır tüm çiçeklerinizi.Nedenini bilmediğiniz hüzünlü bir sonbahar çöreklenir yüreğinizin tam da orta yerine.İsyanlar fırtına gibi alt üst etse de duyguları,anıları yerinden söküp savursa da yaramaz bir işe.Bir kaç içli gözyaşı kalır avucunuzun orta yerinde .Ve yaralı bir yürek…Belki biraz tecrübe ve yıllarca daha olgunlaşmış duygular…

Bahar dallarının erguvan çiçekleri gibidir aşk.Ne zaman salkım salkım dolarsa yüreğinize o zaman mis kokusunu çekin içinize.Bu dünyanın en güzel ve belki de en kısa nimetlerindendir çünkü.Bir bakarsınız ki sarı bir sonbahar alıvermiş tomurcukların yerini…